Menu
Menu dodatkowe
  • ółążść‡

Zegar

Statystyki

Brak własnych statystyk

Kaplica relikwii

Kościół darzy szczególnym szacunkiem osoby uważane za zbawione, które stawiane są za wzór dla wszystkich żyjących. Do świętych można zwracać się z prośbą o wstawiennictwo do Boga. Dlatego czciciele świętych i błogosławionych zawsze pragnęli zbliżyć się do osoby czczonej nie tylko modlitwą, ale w sposób bardziej dla nich uchwytny: chcieli widzieć i czcić ślady pozostawione przez nich na ziemi. Stąd powstał kult relikwii i przedmiotów z nimi związanych.

Relikwie (łac. reliquiae - szczątki, resztki) to materialne pozostałości zachowane po śmierci świętych, przede wszystkim kości, ale także przedmioty osobiste.

Niezaprzeczalne świadectwa kultu relikwii pochodzą z IV wieku. Kult ten jednak swymi korzeniami sięga wcześniejszego okresu, gdy czczono groby męczenników. Historia relikwii rozpoczyna się na dobre w IV wieku. Wtedy to zaczęto umieszczać zmarłych jak najbliżej grobu męczennika, a gdy zabrakło wokół niego miejsca, groby opróżniano, a kości składano do wspólnej mogiły. Tak powstały ossaria i później wielu sądziło, że są to szczątki męczenników. To z nich następnie pozyskiwano wiele relikwii. W tym też czasie zaczęto pielgrzymować do grobów męczenników w celu ożywienia swej wiary.

W naszym sanktuarium cześć w relikwiach odbierają liczni święci, których relikwie sprowadzono i umieszczono w bocznej kaplicy – jako w miejscu kultu świętych.

Św. Wojciech (ur. 956 - zm. 23 kwietnia 997), biskup i męczennik, którego Kościół w Polsce uznaje za jednego ze swoich głównych patronów, pochodził z książęcego rodu czeskich Sławnikowiców, spokrewnionego przez Dąbrówkę z dynastią Piastów. Jego krew leży u fundamentów Kościoła i państwa. Jako apostoł pogan w swej ostatniej misji dotarł do wybrzeży Bałtyku, gdzie 23 kwietnia 997 roku poniósł śmierć męczeńską.

 

Boże, Ty umocniłeś masz naród w wyznawaniu Twego imienia przez nauczanie i chwalebne męczeństwo świętego Wojciecha; spraw, prosimy, aby ten, który na ziemi głosił naszym przodkom wiarę, wstawiał się za nami w niebie. Przez Chrystusa naszego Pana. Amen. (Oracja Mszy św.)

Marcelina urodziła się 16 stycznia 1827 r. w Szulakach, w rodzinie ziemiańskiej. Od dzieciństwa myślała o życiu zakonnym, jednak zgodnie z wolą ojca w wieku 22 lat wyszła za mąż za Karola Darowskiego. Wkrótce urodziła syna i córkę. Obowiązki żony i matki wypełniała wzorowo, nie pamiętając o sobie. Po trzech latach małżeństwa zmarł jej mąż, w rok później zmarł ich synek. W Rzymie w czasie modlitwy zrozumiała, że jest wezwana do stworzenia zgromadzenia o charakterze wychowawczym. Jej ojcem duchowym był o. Hieronim Kajsiewicz. Mając 27 lat związała się w Rzymie prywatnymi ślubami ze zgromadzeniem tworzącym się wokół o. Hieronima i Józefy Karskiej. W 1863 r.została przełożoną nowej wspólnoty. W tym samym roku matka Marcelina przeniosła Zgromadzenie Sióstr Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny (niepokalanek) do Jazłowca (obecnie Ukraina). Po kilku latach otwarto kolejny zakład, w Jarosławiu. Z czasem powstały też placówki w Niżnowie, Nowym Sączu i Słonimie. W 1907 r. Marcelina wysłała siostry do nowego zakładu w Szymanowie. Obecnie w Szymanowie znajduje się dom generalny zgromadzenia. Marcelina zmarła 5 stycznia 1911 r. w Jazłowcu. Beatyfikował ją św. Jan Paweł II w Rzymie 6 października 1996 r.

Regina Protmann urodziła się w 1552 r. w Braniewie.Realizację swoich zamierzeń powzięła w 1571 r. bez udziału i akceptacji rodziców i przyjaciół. Miłość ku Chrystusowi skłaniała ją do heroicznych ofiar na rzecz każdego człowieka znajdującego się w potrzebie. Regina ukierunkowała swoje oddziaływanie na dzieci i młodzież żeńską. Stała się inspirantką i organizatorką nauczania i wychowywania dziewcząt, dla których założyła szkołę w swoim konwencie. W 1583 r. założyła nowe zgromadzenie zakonne. Nową wspólnotę zakonną powierzyła św. Katarzynie Aleksandryjskiej, patronce kościoła parafialnego w Braniewie. Siostrom katarzynkom, bo tak je nazywano, jako główne zadanie wskazała posługę chorym, zarówno w domach prywatnych, jak i w przytułkach, oraz wychowanie dzieci i młodzieży. Zmarła w Braniewie 18 stycznia 1613 r.

Św. Józef Sebastian Pelczar. biskim. urodził się w Korczynie, w diecezji przemyskiej w 1842 r. W 1860 rozpoczął studia teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym w Przemyślu. 17 lipca 1864 przyjął święcenia kapłańskie. Aktywnie działał jako członek Towarzystwa św. Wincentego à Paulo oraz Towarzystwa Oświaty Ludowej. W tym ostatnim przez 16 lat pełnił funkcje prezesa. Towarzystwo to w tym czasie zajmowało się zakładaniem czytelni i wypożyczalni książek, wydawaniem i rozprowadzaniem książek wśród ludu, przeprowadzaniem bezpłatnych wykładów, otworzyło również szkołę dla służących. W 1894 założył w Krakowie Zgromadzenie Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego, „stawiając mu za cel szerzenie Królestwa miłości Serca Jezusowego”. Siostry miały być „znakiem i narzędziem tej miłości wobec dziewcząt, chorych i wszystkich ludzi potrzebujących pomocy”. W 1899 został mianowany biskupem pomocniczym diecezji przemyskiej i biskupem tytularnym Miletopolis), a po śmierci bp. Łukasza Soleckiego biskupem diecezjalnym. Przez 25 lat pracował jako biskup. Józef Sebastian Pelczar został beatyfikowany w Rzeszowie przez papieża Jana Pawła II 2 czerwca 1991 podczas IV pielgrzymki do Polski. Jego kanonizacja odbyła się 18 maja 2003 na placu św. Piotra w Rzymie. Po utworzeniu diecezji rzeszowskiej został jej patronem.

 

Wszechmogący, wieczny Boże, z Twojego natchnienia święty Józef Sebastian, biskup, słowem, pismem i przykładem uczvł dróg sprawidllwości, dozwól przez jego wstawiennictwo abyśmy nieustannie wzrastali w poznaniu i miłowaniu Ciebie. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

24 stycznia 1874 r. we wsi Pratulin na Podlasiu carscy żołnierze zamordowanych trzynastu katolików obrządku wschodniego, którzy bronili swej świątyni przed atakiem Rosjan. Męczennicy Podlascy bronili swojej świątyni przed żołnierzami rosyjskimi, którzy przemocą chcieli narzucić unitom wiarę prawosławną. Pierwszy zginął Wincenty Lewoniuk, 26-latek, żonaty, człowiek głęboko religijny. Wraz z nim zginęli: Daniel Karmasz (lat 48), Łukasz Bojko (22), Konstanty Bojko (49), Konstanty Łukaszuk (49), Bartłomiej Osypiuk (30), Anicet Hryniuk (19), Filip Greluk (44), Ignacy Frańczuk (50), Onufry Wasyluk (21), Maksym Hawryluk (34), Jan Andrzejuk (26) oraz Michał Wawrzyszuk (21). Jan Paweł II beatyfikował Wincentego Lewoniuka i Towarzyszy w 1996 r. w 400-lecie Unii Brzeskiej .

Franciszek urodził się pod Thorens (w Alpach Wysokich) 21 sierpnia 1567 r. Studiował prawo w Padwie i Paryżu, a potem wbrew woli ojca, który chciał mu zapewnić świetną posadą jako prawnikowi, poświęcił się stanowi duchownemu. W 1593 r. zostaj kapłanem. W 1604 r. podczas kazań pasyjnych w Dijon poznał Joannę. Franciszkę de Chantal i wspólnie z nią założył zakon Sióstr Wizytek w roku 1610. Franciszek zmarł nagle, na atak serca w Lyonie dnia 28 grudnia; ciało jego złożono w klasztorze sióstr wizytek w Annecy.Franciszek Salezy został beatyfikowany w 1661 przez papieża Aleksandra VII, który następnie kanonizował go w 1665. Uznany za doktora Kościoła przez Piusa IX w 1877.

Jerzy Bolesław Matulewicz ur. 13 kwietnia 1871 w Lugine koło Mariampola.Uczył się w mariampolskim gimnazjum. Tam zachorował na gruźlicę kości, wykrytą dopiero w grudniu 1899 roku w Kreuznach. Uczył się dalej w Kielcach i Warszawie. W dwudziestym roku życia wstąpił Seminarium Duchownego w Kielcach. Na Akademii Duchownej w Petersburgu uzyskał tytuł magistra teologii moralnej i w 1898 r. otrzymał święcenia kapłańskie, a we Fryburgu Szwajcarskim w lipcu 1902 roku – dyplom doktora teologii dogmatycznej. W latach 1902-1904 nauczał w Seminarium w Kielcach. W 1907 roku objął katedrę socjologii w Akademii Duchownej w Petersburgu. Dojrzał w nim wówczas zamiar odnowienia i zreformowania zakonu marianów, skazanego przez władze carskie na wymarcie. 29 sierpnia 1909 roku, w kaplicy biskupiej w Warszawie, złożył śluby zakonne na ręce ostatniego żyjącego marianina ojca Wincentego Senkusa. Jest też założycielem Zgromadzenia Sióstr Ubogich Niepokalanego Poczęcia NMP na Litwie i Zgromadzenia Sióstr Służebnic Jezusa w Eucharystii. Zmarł w Kownie 27 stycznia 1927 roku. 28 czerwca 1987 roku został beatyfikowany przez Jana Pawła II; uważany jest za jednego z patronów Litwy.

Bolesława Maria Lament urodziła się 3 lipca 1862 w Łowiczu. Założycielka Zgromadzenia Sióstr Misjonarek Świętej Rodziny, błogosławiona Kościoła katolickiego. Mając 22 lata, wstąpiła do organizującego się w konspiracji bezhabitowego Zgromadzenia Rodziny Maryi. W 1907 r. m. Bolesława z całą wspólnotą przeniosła się do Petersburga, gdzie rozwinęła szeroką działalność oświatowo-wychowawczą. W myśl wytkniętego sobie celu szczególną troską otaczała młodzież, by uchronić ją przed utratą wiary i polskości. Trudna sytuacja zgromadzenia po rewolucji październikowej w 1917 r. zmusiła Bolesławę do opuszczenia w 1921 r. Petersburga i powrotu do Polski. W latach 1925-1935 matka Bolesława przebywała w klasztorze w Ratowie koło Radzanowa. Z powodu podeszłego wieku w 1935 r. zrzekła się obowiązków przełożonej generalnej. Decyzją nowej przełożonej m. Bolesława została przeniesiona z Ratowa do Białegostoku, gdzie w ciągu czterech lat otworzyła dwa przedszkola, szkołę zawodową i gimnazjum. II wojna światowa przyniosła dotkliwe straty w działalności Zgromadzenia. Większość placówek zostało zlikwidowanych, a w tych, które pozostały matka Bolesława, jako przełożona, zmieniała formy pracy, dostosowując je do potrzeb czasu. Dla dzieci bezdomnych przeznaczyła jeden z domów Zgromadzenia w Białymstoku. Dzieliła się z nimi skromnymi zapasami domowymi. Zorganizowała też tajną szkołę polską, którą prowadziła pod pretekstem przygotowania dzieci do spowiedzi i Komunii Świętej. W 1941 r. m. Bolesława została sparaliżowana. Zmarła 29 stycznia 1946 w Białymstoku, przeżywszy 84 lata. 5 czerwca 1991 papież Jan Paweł II dokonał w Białymstoku beatyfikacji Bolesławy Lament.

Św. Urszula (Julia, Maria) Ledóchowska urodziła się w 1865 r. w Polsce. Wstąpiła do sióstr urszulanek w Krkowie. Skierowano ją do pracy nad młodzieżą w krajach północnych. Po powrocie do Polski w 1920 r. założyła Zgromadzenie Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konającgo (szare urszulanki). Zmarła w 1939 r. w Rzymie. Boże, Ojcze miłosierny, Ty raczyłeś powołać świętą Urszulę do nowania Twojego Syna, którego posłałeś na świat, aby głosił Dbrą Nowinę i dał życie wszystkim. * Spraw, abyśmy za jej przykładem przez jej wstawiennictwo przyczyniali się do zbawienia naszych braci. Przez Chrystusa Pana Naszego. Amen

Święty Andrzej Bobola, kapłan i męczennik, pochodził z ziemi sandomierskiej. Wstąpił do zakonu jezuitów. Jako wędrowny kaznodzieja utwierdzał ludzi w wierze katolickiej. Zginął śmiercią męczeńską w Janowie na Polasiu w 1657 r. za wiarę, ponieważ jego zabójcy nienawdzili katolicyzm. Stał się ofiarą wysiłków na rzecz jeności chrześcijan. O kanonizację Świętego Andrzeja Boboli zabiegał o. Marcin Godebski – rektor kolegium jezuickiego w Pińsku i Aleksander Wyhowski – biskup łucki. 30 października 1853 został beatyfikowany, a 17 kwietnia 1938 kanonizowany przez papieża Piusa XI. 16 maja 1957 roku Pius XII promulgował encyklikę Invicti athletae Christi w trzechsetną rocznicę męczeństwa św. Andrzeja Boboli. Od 16 maja 2002 r. św. Andrzej Bobola jest drugorzędnym patronem Polski. Jest również patronem m.in. archidiecezji warszawskiej i warmińskiej. Boże, Ty przez śmierć Twojego Syna chciałeś zgromadzić swoje rozproszone dzieci, spraw, abyśmy gorliwie współpracowali z dziełem Chrystusa, za które oddał żvcie świetv Andrzej, męczennik. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Bł. Maria Karłowska, dziewica, założyła Zgromadzenie Sióstr Pasterek od Opatrzności Bożej. Oddała się całkwicie działalności dobroczynnej wśród chorych, ubogich i rodzin wielodzietnych. Zajęła się też zagubionymi dziewczętami. Cieszyło ją każde nawrócenie i doprowdzenie do Eucharystii. Zmarła w 1935 roku.

Św. Brat Albert (Adam Chmielowski) urodził się w 1845 r. w Igołomii k. Krakowa. W 1863 r w powstaniu styczniowym stracił nogę. Karierę malarską zostawił na rzecz ubogich i bezdomnych. Założył dwa zgromadzenia: Braci i Sióstr Posługujących Ubogim, zwanych albertynami i albertynkami. Odznaczał się heroiczną miłością bliźniego. Boże bogaty w miłosierdzie, Ty natchnąłeś świętego Brata Alberta, aby dostrzegł w najbardziej ubogich i opuszczonych znieważone oliczeTwojego Syna, spraw łaskawie, abyśmy spełniając dzieła miosiedzia, za jego przykładem umieli być braćmi wszystkich potrzebujących. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen

Bł. Zygmunt Gorazdowski kapłan urodzony w 1845 r. Sanoku. Obok duszpasterstwa oddawał się pracy charytatywnej i wychowawczej. Nazywano go „lwowskim Bratem Albertem". Zakładał domy opieki dla żebraków, samotnych matek, studentów. Dla ich obsługi założył zgromadzenie św. Józefa. Zmarł w 1920 r.

Bł. Szymon z Lipnicy, kapłan, urodził się w 1437 r. W 1454 r. zapisał się na Akademię. Pod wpływem kazań św. Jana Kapistrana wstąpił do bernardynów. Odznaczał się surowością życia, nabożeństwem do Najświętszego Sakramentu i Matki Bożej. Był płomiennym kaznodzieją. Zmarł podczas zarazy w 1582 r. pielęgnując chorych.

Bł. August Czartoryski (ur. 2 sierpnia 1858, zm. 8 kwietnia 1893). Pochodził z rodziny arystokratycznej. Kiedy miał 25 lat spotkał się z księdzem Janem Bosko, co wpłynęło na decyzję o wstąpieniu do salezjanów. Musiał pokonać opory własnego ojca i salezjanów, którzy obawiali się przyjąć księcia. W 1888 złożył śluby zakonne. Odznaczał się szczególną gorliwością w wypełnianiu obowiązków wynikających ze złożonych ślubów. Wszechmogący i miłosierny Boże, Ty powołałeś Błogosławionego Augusta, prezbitera, do naśladowania Twojego Syna i sprawiłeś, że z bogatego stał się ubogim, spraw, abyśmy za jego przykładem otwarci na Ducha Świętego służyli Ci z pokorą w młodzieży najbardziej potrzebującej. Przez Chrystusa Pana Naszego. Amen.

Bł. Edmund Bojanowski urodził się w 1814 r. w Grabonogu. Polski działacz społeczny, twórca ochronek wiejskich, tłumacz, założyciel Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Najświętszej Marii Panny. Największą jego pasją była literatura: pisał między innymi artykuły o polskich zabytkach, przetłumaczył na język polski wiersze liryczne, pieśni serbskie i czeskie, a także „Manfreda” George'a Byrona. Msza święta była dla niego źródłem siły. Zmarł w 1871roku. Boże, Ty powołałeś błogosławionego Edmunda, aby opiekował się dziećmi, chorymi i ubogimi, spraw łaskawie, abyśmy pobudzeni miością, za jego przykładem gorliwie przyczyniali się do odnowienia wszystkiego w Chrystusie, poprzez zadania, które nam powierzyłeś nam do wypełnienia na tym świecie. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Św. Maksymilian Maria Kolbe, franciszkanin, kapłan i męczennik, urodził się w 1894 r. w Zduńskiej Woli. Pragnął wszystkich ludzi doprowadzić do Chrystusa za pośrednictwem Niepokalanej Matki. Cała jego działalność zmierzała do tego celu. Zmarł w bunkrze głodowym w Auschwitz, ratując życie ojcu rodziny. Oracja:

Władysław Findysz (ur. 13 grudnia 1907 w Krościenku Niżnym, zm. 21 sierpnia 1964 w Nowym Żmigrodzie) – polski duchowny katolicki, w czasach PRL-u więziony za działalność religijną, pierwszy wyniesiony na ołtarze męczennik komunizmu z terenu Polski, męczennik chrześcijański i błogosławiony Kościoła rzymskokatolickiego. W okresie po II Soborze watykańskim rozpoczął intensywną działalność duszpasterską. W roku 1963 został za to aresztowany i skazany w pokazowym procesie na 2 i pół roku więzienia. Karę odbywał na Zamku w Rzeszowie, a potem w więzieniu przy ul. Montelupich w Krakowie. Mimo działań na rzecz jego uwolnienia i pogarszającego się stanu zdrowia, został zwolniony skrajnie wyczerpany dopiero 29 lutego 1964 roku. Wszechmogący, wieczny Boże, dzięki Twojej łasce błogosławiony Władysław oddał życie dla sprawiedliwości; spraw przez jego wstawienictwo, abyśmy zachowali wiarę, której nauczał, i szli drogą, którą nam wskazał. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Ksiądz Ignacy Kłopotowski (1866-1931). W 1920 roku założył zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Loretańskiej. Obok głoszenia słowa Bożego bardzo mocno angażował się w opiekę nad biednymi. Zmarł w Warszawie. Boże, Ty obdarzyłeś błogosławionego Ignacego darem umiłowania Słowa Wcielonego i jego Dziewiczej Matki oraz zechciałeś, aby wyknywał swoją apostolską misję przez piśmiennictwo i dobroczynność,spraw, abyśmy przez jego wstawiennictwo słowem i czynem szerzyli Ewangelię miłości. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Bł. Aniela Salawa, dziewica, urodziła się w 1881 rokuw Sieprawiu koło Krakowa. Od 1897 r. pracowała w Krakowie jako pomoc domowa. W 18. roku życia złożyła śluby czystości, od 1903 przyjmowała codziennie sakrament komunii; 15 maja 1912 rozpoczęła nowicjat Trzeciego Zakonu Św. Franciszka i złożyła przysięgę w sierpniu 1913. W okresie I wojny światowej pomagała rannym żołnierzom i jeńcom wojennym. Jednocześnie pogorszył się znacznie jej stan zdrowia, zmarła w 1922. Obdarz nas, Boże, duchem pokory i miłości, którym napełniłeś błogstawioną Anielę, dziewicę, aby jej życie stało się ofiarą żywą, świętą i miłą Tobie, i spraw przez jej wstawiennictwo, abyśmy, żyjąc według Ewangelii, stwali się coraz bardziej podobni do Chrystusa, Twojego Syna. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Krzyż Święty jest znakiem zbawienia, miłości Boga i chrześcijańskiej nadziei. Relikwie Drzewa Krzyża Świętego to najcenniejsza pamiątka Męki Pańskiej.

 

Krzyżu, błogosławieństwo ziemi,
W tobie zbawienie i nadzieja;
Byłeś hańbiącej śmierci znakiem,
Teraz do niebios jesteś bramą
(z Liturgii Godzin na Wielki Piątek)

Błogosławiona Bernardyna Jabłońska, urodziła się w 1878 r. W 18 roku życia wstąpiła do zgromadzenia Brata Alberta, aby służyć najbiedniejszym i opuszczonym. Jest współzałożycielką sióstr albertynek. Chętnie przebywała na modlitwie przed Najświętszym Sakramentem i odznaczała się niezwykłą dobrocią serca.

Św. O. Pio (1887-1968) Sw. Pio z Pietrelciny, kapłan, zakonnik, urodził sięw 1887 r. jako Franciszek Forgione. Wstąpił do kapucnów. Przebywał w San Giovanni Rotondo. W 1918 roku otrzymał stygmaty, był jasnowidzem, miał bilokacje i przeżycia mistyczne. Słynął jako spowiednik. Zbudował nowoczesny szpital i zakładał grupy modlitewne.

Wszechmogący, wieczny Boże, Ty świętego Pio prezbitera, obdarzyłeś szczególną łaską uczestnictwa w krzyżu Twojego Syna i przez jego posługę ukazałeś wspaniałość Twego miłosierdzia, spraw przez jego vstawiennictwo, abyśmy trwale włączeni w cierpienia Chrystusa, Szczęśliwie doszli do chwały zmartwychwstnia. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Św. Faustyna Kowalska, dziewica, urodziła się w 1905 r. w Głogowcu k. Łodzi. Wstąpiła do Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia. Miała dar wizji, przepowiadania, czytania w myślach ludzi. Objawił się jej Pan Jezus, stąd obraz „Jezu ufam Tobie" i święto miłosierdzia Bożego. Wszechmogący, wieczny Boże, Ty wybrałeś świętą Faustynę do głoszenia niezmierzonych bogactw Twojego miłosierdzia, spraw, abśmy za jej przykładem w pełni zaufali Twemu miłosierdziu i wytrwale pełnili dzieła chrześcijańskiej miłości. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Bł. Honorat Koźmiński, kapłan, zakonnik, urodził się w 1829 r. w Białej Podlaskiej. Wstąpił do zakonu kapcynów, gdzie był cenionym kaznodzieją, poszukiwanym spowiednikiem i kierownikiem dusz. Założył szereg zgrmadzeń bezhabitowych. Wiele wysiłku wkładał w ukazywanie ludziom Bożego miłosierdzia. Zmarł 16 grudnia 1916 w Nowym Mieście nad Pilicą. 16 października 1988 r. Jan Paweł II (w 10 rocznicę swojego pontyfikatu) dokonał jego beatyfikacji. Wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim na świecie obchodzone jest w dzienną pamiątkę śmierci za Martyrologium Rzymskim. Boże, Ty raczyłeś obdarzyć błogosławionego Honorata, prezbitera, duchem troskliwej miłości, aby mógł wiele dusz pojednać z Tobą, spraw przez jego wstawiennictwo, abyśmy dostąpili łaski Twojego przebaczenia i zjednoczyli się z Tobą w doskonałej miłości. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Jadwiga Śląska, księżna, urodziła się 1174 r. na zamku Andechs w Bawarii a zm. 15 października 1243 w Trzebnicy. Cechowała ją pobożność, surowość życia, duch modlitwy. Troszczyła się o wiarę chorych. Organizowała szkoły, przytułki, szpitale. Od czasu kanonizacji Jadwigi, której 26 marca 1267 r. dokonał papież Klemens IV w kościele dominikanów w Viterbo, czczono ją jako patronkę Polski i Śląska. W 1680 r., na prośbę Jana III Sobieskiego papież Innocenty XI rozciągnął kult św. Jadwigi na cały Kościół. Kult świętej propagował przez cały okres panowania książę Ludwik I, za którego panowania wykonano tzw. "Kodeks lubiński" z ilustrowaną legendą o św. Jadwidze Śląskiej. Wszechmogący i miłosierny Boże, dzięki Twoim natchnieniom święta Jadwiga usilnie zabiegała o pokój i pełniła dzieła miłosierdzia, udziel nam swojej łaski, abyśmy za jej przykładem starali się o pokój i zgodę między ludźmi i służyli Tobie w cierpiących niedostatek. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Błogosławiony Jan Wojciech Balicki, kapłan, człowiek miłosierdzia otwarty dla innych. Urodził się 25 stycznia 1869 roku w Staromieściu koło Rzeszowa. Po odbytych studiach w Rzymie pełnił między innymi funkcję profesora, rektora w seminarium duchownym w Przemyślu. Zmarł w opinii świętości w 1948 roku.

Bł. Karolina Kózkówna, dziewica i męczennica, urodziła się w 1898 r. w ubogiej rodzinie wiejskiej, w diecezji tarnowskiej. Była dziewczyną modlitwy i odznaczała się duchem apostolskim. Na początku I wojny światowej,18 listopada 1914 r. poniosła śmierć męczeńską z ręki żołnierza armii rosyjskiej, broniąc cnoty czystości.

Wszechmogący i miłosierny Boże, Ty w błogosławionej Karolinie, dziewicy i męczennicy, zostawiłeś nam świetlany przykład umiłowania modlitwy, czystości i pracy, spraw przez jej wstawiennictwo, abyśmy na ziemi naśladowali jej cnoty i razem z nią radowali się wieczną nagrodą w niebie. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Sw. Rafał Kalinowski, kapłan, urodził się w Wilnie w 1835 r. Wziął udział w powstaniu styczniowym. Po aresztowaniach objął dowodzenie powstaniem na Litwie, za co 24 marca 1864 został aresztowany i skazany na karę śmierci. W wyniku starań rodziny karę śmierci zamieniono na 10 lat katorgi na Syberii: w Nerczyńsku, w Usolu, w Irkucku oraz w Smoleńsku. W maju 1874, po zwolnieniu z wygnania, został w Paryżu wychowawcą księcia Augusta Czartoryskiego. W 1877 wstąpił do zakonu Karmelitów Bosych w Grazu w Austrii, przyjmując imię zakonne Rafał od św. Józefa. Święcenia kapłańskie otrzymał 15 stycznia 1882 i został wybrany przeorem oraz to samo stanowisko piastował w Wadowicach. Zmarł w Wadowicach w 1907 r. 22 czerwca 1983 w Krakowie Jan Paweł II beatyfikował o. Rafała Kalinowskiego. Kanonizacja bł. Rafała Kalinowskiego dokonała się 17 listopada 1991 w Rzymie. Boże, Ty napełniłeś świętego Rafała, prezbitera, duchem mocy w przciwnościach i wielkim umiłowaniem jedności Kościoła, spraw przez jego wstawiennictwo, abyśmy mocni w wierze i wzajemnej miłości, wielkodusznie współdziałali dla osiągnięcia jedności wszystkich wienych w Chrystusie. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen

Bł. Maria od Pana Jezusa Dobrego Pasterza. Założyła Zgromadzenie śióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu (nazaretanki), które otaczają opieką pracujące dziewczęta, ludzi biednych, chorych, samotnych oraz niepełnosprawnych, pracują w szkołach, sierocińcach, zajmują się samotnymi matkami... Boże, Ty obdarzyłeś Błogosławioną Marię od Pana Jezusa Dobrego Pasterza szczególnym charyzmatem życia według wzoru Najświętszej Rodziny z Nazaretu, udziel nam tej łaski, abyśmy za jej przykładem umieli budzić w rodzinach chrześcijańskich pragnienie życia godnego ich powołania, dla większej chwały Twojej i dla rozszerzania Twego Królestwa na ziemi. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Święta

Piątek, Wielki Tydzień
Rok B, II
Wielki Piątek Męki Pańskiej

Wyszukiwanie

Blok reklamowy

Licznik

Liczba wyświetleń:
1596707